Jego wyjątkowości nie przekreśla to, że – jak pisze we wstępie do książkowego wydania „Raportu” z 2009 roku profesor Andrzej Żbikowski – nie odbiega on od setek innych niemieckich sprawozdań dotyczących zagłady europejskich Żydów. Urzędowo, w  tak samo obojętnym tonie, jako zadanie czysto techniczne opisuje językiem statystki likwidację całych skupisk żydowskich. W sposób jednak niebywały odkrywa stosunek Niemców do Żydów jako głównego ideologicznego wroga III Rzeszy i przybliża ich poglądy na zaplanowane na zimno ludobójstwo ludności żydowskiej.

Wbrew intencjom Stroopa stał się jednak „Raport” pośmiertnym hołdem, złożonym narodowi żydowskiemu i jego bojownikom. Pokazuje ich wyższość moralną i etyczną.
Wszyscy znają zdjęcie stojącego w grupie przerażonych ludzi kilkuletniego żydowskiego chłopczyka w za dużej czapce, z podniesionymi rączkami, pod lufami niemieckich żołdaków – pochodzi ono z „Raportu”. Integralną częścią raportu jest kilkadziesiąt fotografii. Przerażających i nie do zapomnienia. 

„Raport” Stroopa miał świadczyć o męstwie autora, podkreślać jego zasługi dla Tysiącletniej Rzeszy Niemieckiej. Za zniszczenie warszawskiego getta – i inne zbrodnie w całej Europie – awansował i był odznaczany przez Hitlera. Na koniec jednak stał się „Raport” dowodem oskarżenia w procesach przed sądami i trybunałami w Norymberdze i Warszawie.

Raport dostępny jest pod adresem
www.pamiec.pl/ftp/ilustracje/Raport_STROOPA.pdf
plik pdf, objętość ok. 43 MB