Projektowany budynek Szpitala Pediatrycznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego znajduje się na terenie kampusu obiektów szpitalnych WUM, na którym zlokalizowano obiekty zarówno edukacyjne jak i opieki zdrowia, charakteryzujące się klarownym układem urbanistycznym oraz spójną, funkcjonalną architekturą.

Projekt nowego szpitala dla dzieci w Warszawie

Cechą charakterystyczną budynków szpitalnych a nawet zlokalizowanego w bliskim sąsiedztwie budynku Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN jest zastosowanie czarno białych materiałów elewacyjnych. Zasadniczym celem było stworzenie obiektu realizującego bogaty program użytkowy narzucony przez Inwestora, harmonijnie wpisującego się w istniejącą zabudowę i układ komunikacyjny i jednocześnie podnoszącego standard otaczającej przestrzeni, stwarzającego sprzyjające warunki użytkownikom, przyjaznego pacjentom, o czytelnym układzie przestrzennym, przy jednoczesnym optymalnym wykorzystaniu danego terenu.

Projekt nowego szpitala dla dzieci w Warszawie
zagospodarowanie terenu

Budynek szpitala wpisano w istniejącą siatkę komunikacyjną; dojazd zarówno dla karetek, jak i  osób prywatnych, realizowany jest od ul. Banacha, poprzez ulicę wewnętrzną obsługującą istniejący kompleks.

Projekt nowego szpitala dla dzieci w Warszawie
schemat funkcjonalny

Bryłę budynku zaprojektowano w układzie mieszanym, krzyżowo-grzebieniowym, którego części połączono ośmiokondygnacyjnym holem pasażem łączącym wszystkie kondygnacje oraz krzyżujące się z nim skrzydła budynku zawierające oddziały szpitalne. Klarowny układ funkcjonalny znajduje swoje odzwierciedlenie w elewacjach, których kompozycja została podporządkowana funkcji obiektu.

Projekt nowego szpitala dla dzieci w Warszawie
przekrój

Użyte materiały elewacyjne – białe płyty włókno-cementowe oraz czarna ślusarka okienna nawiązują do kolorystyki sąsiednich obiektów. W celu ocieplenia i złagodzenia  technologicznego, chłodnego w wyrazie odbioru, całego założenia kampusu zdecydowano się na użycie jasnozielonego koloru na nadprożach okiennych oraz przełamanie prostopadłościennych brył poprzez zaakcentowanie wejść do projektowanego obiektu podcieniami.

Projektowany hol – łącznik został pomyślany jako przestrzeń ogólnodostępna, wyłamująca się ze schematu typowo szpitalnej architektury w celu zapewnienia „oddechu” użytkownikom obiektu. Efekt ten uzyskano poprzez zastosowanie małej architektury (miękkie siedziska, zieleń w donicach), szkła jako okładzin ściennych,  oraz charakterystycznych przeszklonych „kieszeni” pasażu które są łącznikami oddziałów zamkniętych z przestrzenią wspólną, w których zlokalizowano między innymi miejsca spotkań pacjentów z rodzinami lub miejsca zabaw. Hol pełni zatem rolę całorocznego, przeszklonego dziedzińca.

Projektowany budynek posiada dwa dziedzińce wewnętrzne – zamknięte, dostępne z parteru; pierwszy ogólnodostępny, drugi, w głębi przeznaczony jako teren rekreacyjny dla pacjentów Kliniki Psychiatrycznej; oraz dwa dziedzińce otwarte – zielone aneksy, dostępne z holu z poziomu niskiego parteru, otwarte na południe.

Na tej kondygnacji  znajduje się w centralnym miejscu duża sala konferencyjna, dla 300 osób, oraz obok - sala restauracyjna o pow. 370 m2.

Wnętrza szpitala

Budynek zaprojektowano w oparciu o elastyczny układ konstrukcyjny, słupowo – płytowy, umożliwiający w przyszłości, jeśli zajdzie taka potrzeba, adaptację do nowych potrzeb wciąż postępującej technologii medycznej.